زندگی امروزی

به گزارش رویترز، یک منبع نزدیک به یکی از این دو شرکت اظهار داشته است که در طول سال گذشته، مقامات اجرایی و رده بالای این دو شرکت مطرح دنیای فناوری یعنی اینتل و اپل به بحث درباره عقد یک قرار داد همکاری مشغول بوده‌اند که هرچند تا کنون نتیجه‌ای در بر نداشته اما به نظر می‌رسد که اینتل سخت در تلاش است تا چیپ هایی مطابق استاندارد های اپل تولید کند. در واقع اینتل قصد دارد تا چیپ‌های مورد نیاز اپل را با طراحی خود اپل تولید کند.

مشخصا اپل در پی خارج کردن سامسونگ از زنجیره تامین قطعات خود می‌باشد. شرکتی که با تولید پردازنده های مورد استفاده در انواع آیفون، آیپاد تاچ و آیپد، جزو تامین کنندگان اصلی قطعات مورد نیاز اپل به شمار می‌رود و طی سال‌های اخیر ارتباط تجاری بین این دو رقیب دیرینه در دنیای موبایل به نبردی جانانه تبدیل شده است.

در این میان اینتل که کارخانه‌های بزرگ و قدرتمند تولید نیمه‌هادی‌ها را در اختیار دارد و قطعا رقیب سرسختی برای سامسونگ به شمار می‌رود پای به میدان نهاده تا با استفاده از پتانسیل بالای خود در تولید و فناوری‌های در اختیار خود، جایگاه ارزشمند سامسونگ را تصاحب کند.

اما به‌راستی چرا اینتل به‌دنبال عقد چنین قراردادی است؟ پاسخ کاملا مشخص و مبرهم است: اپل بازاری را در اختیار دارد که سرشار از سود و منافع مالی است و بدون شک همکاری این شرکت باعث افزایش تولید اینتل و متقابلا درآمد بیشتر این شرکت می‌شود.

اما از سوی دیگر این امر کاملا مغایر با اهداف اینتل در وارد کردن چیپ‌های X86 و اتم به دنیای ابزارکهای دیجیتال می‌باشد.

علاوه بر آن، اینتل مسئولیت تولید چیپ های FPGAs الترا(altera) را با فناوری ساخت خود یعنی چیپ هایی با لیتوگرافی 14 نانومتری برعهده گرفت. بنابراین، تمایل اینتل برای صرف درآمد حاصله در راه تولید چیپ‌های مورد نیاز اپل کاملا طبیعی خواهد بود.

اما در پایان به نظر می‌رسد که تصمیم گیری نهایی بر عهده‌ی مدیرعامل اینتل گذاشته شده است.

تبلت اکسپریا Z به طور رسمی در کنگره موبایل بارسلون رونمایی شد ولی پیش از آن و در ژاپن شاهد معرفی اولیه آن بودیم. یک تبلت 10.1 اینچی با ضخامت 6.9 میلیمتر و وزن 495 گرم با بدنه مقاوم در برابر آب و نمایشگر تمام HD. اینها همه عالی اند ولی در کنارشان شاهد چیپ 4 هسته ای اسنپدرگون S4 Pro با فرکانس 1.5 گیگاهرتز هم هستیم و کوالکام مشتاق است که تکنولوژی جدید به کار رفته در آن، یعنی "پردازش چندگانه نامتقارن" را که باعث بهبود عمر باتری می شود، به ما نشان دهد.

قبل از اینکه چشم غره بروید و بپرسید پردازش چندگانه نامتقارن دیگر یعنی چه(؟) باید بگویم نگران این عبارت نامفهوم نشوید چون معنای آن خیلی ساده است. در اکثر پردازنده های دو یا چهار هسته ای، سرعت سی پی یو می تواند تغییر داده شود تا عمر باتری با شارژ موجود، بالاتر برود.

وقتی سی پی یو مشغول کار سنگینی نیست با فرکانس پایین تری کار می کند ولی مشکل این است که این کنترل سرعت به کل -هسته های- سی پی یو اِعمال می شود. بنابراین اگر هسته شماره 1 دارد با فرکانس 1.5 گیگاهرتز کار می کند، پس هسته شماره 2 و الی آخر هم باید چنین باشند. اما با هوشمند شدن پردازنده اسنپدرگون S4 Pro به وسیله ویژگی پردازش چندگانه نامتقارن، هر هسته می تواند بر روی یک فرکانس متفاوت کار کند.

بنابراین فرض کنید که هسته شماره 1 در حداکثر سرعت و با بیشتری توان خود دارد پردازش می کند، اما همزمان یک وظیفه ساده دیگر -مثلاً آپدیت مربوط به یک ویجت- هم بر عهده سی پی یو قرار می گیرد؛ در اینجا است که هسته شماره 2 فعال می شود و با این تکنولوژی جدید، لزومی به پردازش وظیفه سبکی مثل آپدیت یک ویجت در فرکانس 1.5 گیگاهرتز نیست، بلکه هسته شماره 2 این کار را با توان کمتری انجام می دهد. این ویژگی قابل تعمیم به هسته های 3 و 4 هم هست.

بنا به توضیح کوالکام، این تکنولوژی جدید نیاز به معماری بیگ.لیتل را که ARM در صدد ترویج آن است رفع می کند و باعث بهبود عمر باتری دستگاه ها می شود. در سمت دیگر، انتظار می رود اولین چیپ پر تیراژ با معماری بیگ.لیتل که اگزینوس 5 اکتا باشد هم بر روی گلکسی اس 4 به بازار بیاید.

حالا در یک گوشه رینگ معماری بیگ.لیتل (ترکیب 4 هسته Cortex A7 کم مصرف با 4 هسته Cortex A15 قدرتمند که بسته به توان مورد نیاز جای آنها عوض می شود) را داریم و در گوشه دیگر رینگ پردازش چندگانه نامتقارن را. واضح است که این دو رویکرد تکنولوژی محور، مزایایی را دارا هستند ولی همچنان باید منتظر بمانیم و ببینیم که در نتایج تست های آینده، تعداد مزایای کدام یک بیشتر است.

بخش دانش و زندگی تبیان